Groenonderhoud

Om te vermijden dat inwoners zelf zouden moeten instaan voor de afvoer (en kosten) van heel wat bladeren van stadsbomen, worden op plaatsen met veel openbaar groen in de herfst tijdelijk bladkorven gezet. De omwonenden kunnen daar het bladafval en de vruchten van de straatbomen in kwijt. Laat je ander afval zoals groenafval uit je privétuin of gft-afval achter in de bladkorven? Dan valt dat onder sluikstorten.

Waar vind je de bladkorven?

Zo'n bladkorf wordt enkel gezet waar er heel wat straatbomen staan, waar er voldoende plaats is en waar er geen misbruik van gemaakt wordt. Indien de bladkorven voor huishoudelijk afval (zelfs tuinafval) of zwerfvuil gebruikt worden, worden ze weggenomen. De bladkorven worden telkens na 15 oktober geplaatst en na het vallen van de bladeren terug weggehaald.

Wat gebeurt er nadien met de bladeren?

De opgehaalde bladeren gaan naar een erkend composteringsbedrijf of worden als mulch gebruikt in parken en plantsoenen. Herfstblad is het beste bodemverbeteringsmiddel dat de natuur ons gratis aanbiedt, slimme tuiniers verzamelen de bladeren en gebruiken ze in hun tuin.

Wat doen wij?

De stad past al een twintigtal jaar maaibeheer toe in de parken. Vele open stukken worden maar één keer per jaar gemaaid. Door de afvoer van het maaisel komen voedingsstoffen uit de afgestorven plantendelen niet in de grond terecht en verarmt de bodem. Dit biedt dan weer kansen aan tal van waardevolle kruidachtige planten die op een voedselrijke bodem niet gedijen. Het eentonige arbeidsintensieve gazon van weleer ruimde plaats voor nu al meer dan 120 verschillende soorten wilde planten, waaronder tal van wilde orchideeën. In deze stukken zijn wandelpaden gemaaid, zodat iedereen van deze prachtige stukjes natuur kan genieten. Dit beschermt ook de bomen en hun wortels, door minder betreding en minder maaischade. Het lange gras herbergt ook tal van insecten.

Wat met bermen?

De wegbermen hebben in Vlaanderen een grotere oppervlakte dan alle erkende natuurgebieden samen. Hun rol als leef- en verbindingsgebied voor dieren en planten is zeer groot in ons verstedelijkt gebied. Laat op het voorjaar maaien geeft de planten de gelegenheid om te bloeien en in zaad te komen. Door daarna het maaisel weg te nemen verarmt de grond en verrijkt de vegetatie en het dierenleven. Op bemeste grond verdringen de slokops zoals netels de fragielere flora: klaprozen, margriet, duizendblad, koekoeksbloem enz,. Wanneer deze nectar- en zaadleveranciers herademen, krijgt ook het dierenleven nieuwe zuurstof.

In Vlaanderen is het ecologische beheer van bermen relatief nieuw en ontdekken de bewoners nog volop de hoge natuurwaarde aan hun voordeur. Waar Aalst al 25 jaar geleden afstapte van de achterhaalde gazoncultuur verschijnen intussen zelfs orchideeën.

Wat met distels?

Tussen al dat bloemengeweld tolereren we ook distels. Zij zijn jaren vervolgd geweest op basis van een wet uit 1887. Toen werden distels bestreden omdat landarbeiders nog met de blote hand wiedden en tetanusbestrijding ongekend was. Met de komst van mechanische landbouwwerktuigen is de heksenjacht op distels onnodig geworden. Die verdelging is trouwens een ramp voor bedreigde vlinders en bijen, maar ook zeer duur voor de belastingbetaler. Het instituut voor bosbouw berekende dat de distelbestrijding meer dan drie miljoen euro per jaar kost. In onze buurlanden is de distelbestrijding dan ook al lang afgeschaft. Langs onze Vlaamse wegen kan je gelukkig meer en meer genieten van bonte bermen en hun diverse dierenwereld. Daarom gaat de stad distels niet zomaar uitroeien.

Wat kan jij doen?

Ook jij kan impact hebben, hoe groot of klein je eigen tuin ook is! En dat met bescheiden ingrepen zoals minder en/of creatiever jouw gras te maaien. Minstens 10% van Vlaanderen bestaat uit tuin, dat is evenveel als onze oppervlakte bos. Een tuin kan ook een stukje natuur zijn, en hiermee dus een cruciale bijdrage leveren aan het milieu. Beperk de grasoppervlakte in je tuin. Maai minder frequent, laat het gras en madeliefjes wat langer en hou enkel de looppaden kort. Een graslandje met (bio)bloembollen of bloemenweide zijn vrolijke alternatieven voor een saai klassiek gazon. Zet je robotmaaier 's avonds uit want die verminken jonge egeltjes.

Pesticiden zijn chemische bestrijdingsmiddelen die ingezet worden ter bestrijding van insecten, schimmels, onkruid, knaagdieren... Ze worden vaak gebruikt in de landbouw, maar ook door de burgers in en om huis en tuin. Eens verspreid, komen ze terecht in de bodem, oppervlaktewater en grondwater. Ze berokkenen niet alleen schade aan het waterleven, maar zijn ook een bedreiging voor de volksgezondheid. Omdat ze zeer moeilijk uit het water te halen zijn bij zuivering, blijven er vaak resten aanwezig in het milieu. Vele van de Vlaamse waterlopen bevatten dan ook resten van pesticiden. Via het voedsel komen ze uiteindelijk terug bij de mens terecht. Daarom wordt het gebruik aan banden gelegd.

Sinds 1 januari 2015 mogen geen pesticiden meer gebruikt worden:

• op alle terreinen die horen bij een openbare dienst of daarvoor gebruikt worden zoals voetpaden, schoolterreinen, terreinen van de gemeente, zorginstellingen, perrons, …
• op alle terreinen gelegen in een drinkwaterbeschermingsgebied;
• in een zone van 6 meter langs oppervlaktewater zoals bijvoorbeeld grachten, waterlopen en vijvers;
• op bermen.

Op de overige terreinen geldt een minimumgebruik:

• op privéverhardingen groter dan 200m²;
• op alle privéterreinen die toegankelijk zijn voor publiek of kwetsbare groepen.

Minimumgebruik betekent dat je pesticiden enkel op de te bestrijden planten of ongewenste dieren mag gebruiken.

Ook burgers, landbouwers en de industrie moeten hun verantwoordelijkheid nemen zelfs al is dat nog niet altijd wettelijk verplicht.

140 000 ha: zoveel bos telt Vlaanderen ongeveer. Behoor jij tot de 60% die eigenaar is van zo'n privébos? Dan zorg je er maar beter goed voor, want de groene ruimte in Vlaanderen is beperkt. Je kan terecht met alle vragen over bosbeheer bij Bosgroep Midden Oost-Vlaanderen. Stad Aalst zetelt in de stuurgroep en kan een beroep doen op alle diensten van de Bosgroep zoals bosbouwkundige informatie onder de vorm van individueel advies, cursussen en excursies.

Een bosgroep is een vrijwillig samenwerkingsverband tussen boseigenaars. Gezamenlijke boswerkzaamheden en houtverkopen organiseren? Dat kan dankzij een bosgroep waardoor je tot kwaliteitsvol werk aan betere prijzen komt. In deze samenwerking staat de beheersvrijheid van de eigenaar centraal. Die blijft beslissen over het beheer van zijn eigen bos. Naast het geven van individueel advies worden ook cursussen en excursies georganiseerd.

Gratis advies

Boseigenaars kunnen bij de Bosgroep terecht voor gratis en onafhankelijk advies over het bos en het beheer ervan. Zowel over bosbouwtechnische, administratieve en financiële aspecten. Zeer concreet kan de Bosgroepcoördinator, een bosbouwingenieur, je helpen bij het aanvragen van subsidies en kapmachtigingen, bij het aanduiden van gunningen, bij het uitvoeren van eindkappen en heraanplantingen en bij het opstellen van beheersplannen.

De Bosbode

Wil je meer weten over de Oost-Vlaamse bossen of ben je benieuwd naar de activiteiten van de bosgroepen? Dan kan je het gratis driemaandelijks tijdschrift 'De Bosbode' aanvragen. Alle gekende boseigenaars krijgen het gratis toegestuurd. Daarin vind je informatie over bosbeheer, wetgeving, de bossector, bosbomen en de activiteiten van de Bosgroep.