Noah Wernaers en Matthijs Lauwereys zijn jonge helden

Wie als tiener het leven van een drenkeling weet te redden, verdient daar de eervolle titel ‘jonge held’ voor. Een bowlingfeestje van een  klasgenoot kreeg een lang en onvergetelijk staartje toen Noah en Matthijs beslisten via het jaagpad langs de Dender huiswaarts te fietsen. Hoe druk het jaagpad is overdag voor fietsers en wandelaars, zo stil en verlaten is het er na zonsondergang. Het was dan ook schrikken toen ze rond 23 uur op een gloednieuwe, rode verlaten fiets botsten die in het midden van de weg lag, enkele tientallen meters voor de Denderbrug in Erembodegem.

“We dachten onmiddellijk het ergste, we zijn gestopt en hoorden iemand om hulp roepen”, vertelt Matthijs. “Aan de rand van de oever vonden we een man, drijfnat, die vroeg om hem uit het ijskoude water te hijsen. Dat hebben we geprobeerd, maar het lukte niet. Hij zat vast met zijn voet in de modder.”

"Daarom hebben we de hulpdiensten gebeld en ben ik op de brug gaan wachten tot ze er waren”, vult Noah aan. “Matthijs bleef bij de man en probeerde hem gerust te stellen, hij moest zo snel mogelijk het water uit.”

De hulpdiensten bellen was een goede reflex en van levensbelang. Ze waren snel ter plaatse en hebben de dertiger met man en macht uit de Dender kunnen trekken, waarna hij naar de ambulance werd gebracht en een nacht in het ziekenhuis is gebleven ter observatie. “Het was een hele belevenis. Zo’n interventie met zowel ambulances, brandweerwagens, een  brandweerboot en combi’s hadden we nog niet
meegemaakt…” zegt Matthijs.

Ik denk er al even over na om later spoeddokter te worden en daar ben ik na dit incident nog meer van overtuigd

Noah

Nooit te laat voor een heldendaad

“We moesten om 22.30 uur thuis zijn, maar dat hebben we allesbehalve gehaald”, lacht Matthijs. “Het was al snel middernacht. Onze ouders vonden het na ons verhaal niet erg dat we te laat waren, gelukkig maar.”

“Eerlijk gezegd zijn we enorm geschrokken die avond en is het beeld van de man en de reddingsactie nog wel even door onze hoofden blijven spoken… Maar we kijken er met een goed gevoel op terug en zijn blij dat we de man hebben kunnen helpen. Mijn papa heeft nog contact gehad met het slachtoffer, het gaat goed met hem en dat is het voornaamste. Ik denk er al even over na om later spoeddokter te worden en daar ben ik na dit incident nog meer van overtuigd”, vertelt Noah. “We zijn trots op wat we gedaan hebben.” Noah en Matthijs, beiden leerlingen Natuurwetenschappen van Lyceum Aalst, zijn bescheiden gebleven met respect voor het slachtoffer en zijn familie.

"Het is wel leuk om te horen hoe trots onze ouders en vrienden zijn op ons”, zegt Noah. “Ook de school heeft ons beloond met een ticket voor de bioscoop. Met die traktatie gaan we snel nog eens op pad.”

Kunnen we deze pagina inhoudelijk nog verbeteren? Laat het ons gerust weten